یادم هست که خیلی کوچکتر بودم وقتی به مسافرت می رفتیم بیشترین چیزی که ذهنه منو مشغول می کرد ، نماد ها و نشانه های بود که در شهری که برای اولین بار واردش می شدم  می دیدم ، یکی از این شهر ها ارومیه بود که پنجم ابتدایی بودم که به آن سفر کردم ، شهری بسیار خوب که  چندین باری  به آنجا سفر کردم  ولی همیشه در ذهنم  ورودی اول شهر نقش بسته بود ، انگورهای  بزرگ ، سیبهای به اندازه یک ماشین

شاید من اینگونه تصور می کردم که  در ارومیه انگور خوب فراوان است و سیب ها هم درشت هستند ، بزرگتر که شدم فهمیدم که بله ارومیه  یکی از شهر های است که  انگور و سیب یکی از محصولاتش است که به سراسر ایران می فرستند.

بسیاری از شهرهای ایران در ورودیه  شهرشان از نماد ها و نشانه ها و اینگونه بهتر است بگویم و از هویتشان استفاده می کنند تا شهر را برای  کسانی که با شهرشان می آیند معرفی کنند ، یکی با  مجسمه و یادمان اشخاص  مطرحشان ، دیگری با محولات کشاورزی و صنعتی و فرهنگی و برخی هم با چیزهای نداشته اشان

دنگیزک روستای در شهرستان نظرآباد که یکی از روستا های خوش  آب هواست که بسیاری باغ و باغات دارد  و به همت شورا و دهیاری این روستا میدانی یا بهتر باید گفت نمادی در ابتدای بلوار این روستا نصب کرده است که  به محض دیدن متوجه خواهید شد که چه اندازه دنگیزک آباد است.

در تنها میدان روستای دنگیزک  نمادی از آب مایه ای نایاب در دنگیزک نصب شده است  که  سالهاست مردمان این روستا با کم آبی مواجه است و واقعا  مردمانش از این قضیه رنج می برند و تابستانهای بسیار  سختی را پشت سر می گذارند ، هنوز تابستان شروع نشده تازه  دوماه هم مانده تا تابستان شروع شود آب در این روستا  جیره بندی شده و  چند ساعتی در روز آب روستا قطع می شود ، تا تمام پیگیری ها و عدم پیگیری های  مسئولین محترم این روستا  کماکان این مایه حیات برای این روستا مانند دورو گوهر نایاب است و اعلایم خشکسالی هر سال بیشتر از پیش به چشم می خورد، خبر ها از این حکایت دارد که در تابستان در دنگیزکی که روزگاری درختان سر به فلک کشیده داشت ، چهار ساعت در روز آب خواهد داشت و طعم کمبود آب بیشتر از سالهای پیش خواهد بود.

دنگیزکی که با نماد آب تزئین شده و دچار کم آبی است ، شاید اگر مسئولینمان کارشناسی می کردند و  مطالعه ای در مورد  این روستا داشته اند می پنداشتند که آب نماد دنگیزک نیست